Ik denk dat het verstandig is om vooraf verantwoording af te leggen voor de daden die men wil begaan. Alvorens men tot daden overgaat is het verstandig inzicht te verschaffen in het idee dat men bezielt.
De gevarieerde verwoordingen hiervan laten zich het best omschrijven als 'benaderingen'.

Een persoonlijk-historische benadering
Voordat ik begon met de studie filosofie was ik enige jaren werkzaam als jongerenwerker in verschillende sectoren van wat tegenwoordig sociaal-pedagogisch werk genoemd wordt. Deze werkervaring vormde een praktijk die om een theoretische verdieping vroeg: de materie had behoefte aan meer geest. Andersgezegd: mijn idealisme had een materiele onderbouwing nodig. Ik ging filosofie studeren.
Als vanzelfsprekend ontstonden er tijdens de afronding van de studie plannen om de opgedane theorie weer in een praktijk toe te passen. Samen met een studiegenoot werd een filosofische praktijk opgericht. Doelstelling hiervan was om filosofie voor een breed publiek toegankelijk te maken door middel van het bedrijven van praktische filosofie.
Ondanks de gerichtheid op de dagelijkse levenspraktijk groeide bij mij toch langzamerhand een ongenoegen. Ook praktische filosofie is te theoretisch, te weinig praktisch.
Ik besloot te stoppen met de filosofische praktijk en begon een opleiding tot verpleegkundige.
Deze stap ervoer ik als een wending van de geest naar de materie, van abstract doordenken naar concreet handelen. De nadere kennismaking met het holisme (de mens als psychische, emotionele, sociale, lichamelijke eenheid) als uitgangspunt van de beroepshouding versterkte mijn overtuiging van de verstrengeling van theorie en praktijk. Mijn huidige werk als ziekenverzorgende zie ik als een poging om praktische filosofie een nieuwe vorm te geven.
Mijn eenheid van denken, voelen en handelen is nu voortaan gericht op gezondheid.

Een totale benadering
Ik wil filosofie tastbaar maken.
Ik wil een beeld, eerder dan een boek.
Ik wil een spiegelhol, een filosofische installatie, die een beleving oproept: "Nu ervaar ik aan den lijve wat filosoferen is!"

Een wederzijdse/wederkerige benadering
Als ik mij in het spiegelhol begeef word ik door mezelf op mezelf teruggeworpen.
Ik zal me afvragen: wat gebeurt hier met mij; hoe ga ik hiermee om; in wat voor omstandigheden bevind ik mij; welke waarnemingen doe ik en welk inzicht levert dit op?
Ik ga door me volledig te willen spiegelen en me volledig open te stellen voor mezelf een volledige confrontatie met mezelf aan. Wie ben ik en is dit mijn wereld? Ben ik dat en is dat de wereld?
In het spiegelhol bevind ik mij in een proces van wederzijdsheid/wederkerigheid.
Ik wens dat een volledige openheid voor mezelf een omslagpunt vormt voor een volledige openheid voor de ene wereld. Ik wens openlijk een wederkerige volledigheid.
Met dit filosoferen wil ik een bijdrage leveren aan de voorwaarden voor de leefbaarheid van het bestaan.
Het spiegelhol bevat op deze manier een sprookje, waarvan het verhaal nog niet bekend is.

Een talige benadering
Ik wil filosofie.
Filosofie, opgevat als zelfstandig naamwoord, staat op zichzelf, is statisch, dat wil zeggen betreft het evenwicht, is rustig en niet beweeglijk.
Ik wil filosofisch zijn.
Filosofisch, opgevat als bijvoeglijk naamwoord, verwijst naar een eigenschap.
Ik wil filosoferen.
Filosoferen, opgevat als werkwoord, werkt vanuit zichzelf, is dynamisch, dat wil zeggen energiek en beweeglijk. Mijn opvatting: ik wil filosofisch over filosofie filosoferen: ontwerpen vanuit een stato-dynamische houding, zelfstandig wisselwerken, spiegelen in een spiegelhol.
Wat wil ik weten, ervaren, ondervinden, ontdekken? Hoe is het daar en dan met het aanpassingsvermogen, met het orientatievermogen en met het evenwicht gesteld?
Het gaat me om een zoektocht/onderzoek naar het vervullen van de voorwaarden om te filosoferen: welke rol spelen omstandigheden; hoe raak ik in een staat van volledige reflectie?

[Een kosmische benadering; Een zwart gat en een wit gat: één en hetzelfde gat]

[Een eigenzinnige benadering; Hersenspoelen? Dat doe ik liever zelf]

WAT IS UW BENADERING?